Iran
Je hoort (nog) niet zo vaak dat iemand op vakantie gaat naar Iran. Juist om die reden maakt een reis naar Iran nog leuker! Geen massa toerisme, alleen de enkele westerling die je tegenkomt én toeristen uit eigen land, want de Iraniërs houden er ook van om hun eigen land te ontdekken en om de mooie bezienswaardigheden te bezoeken. Mooie bezienswaardigheden zijn er zeker, in overvloed!
Iran is groot, heel erg groot, met vele delen waar er niets anders is dan alleen maar woestijn. De afstanden tussen de grote steden tellen al gauw een kilometer of 200 (als het niet meer is). Om heel Iran te zien, heb je zeker minimaal een maand nodig en waarschijnlijk heb je ook dan nog lang niet alles gezien.
Onze reis door Iran telde totaal 8 dagen in Iran. Dat is vrij kort voor een trip door Iran en we hebben er dan ook alles uit gehaald wat erin zat. Geloof me, na deze reis was ik eigenlijk toe aan vakantie ;-), maar de drukke en strakke planning was meer dan de moeite waard!
In 8 dagen hebben we zo'n 2000 kilometer afgelegd waarbij we 4 verschillende plaatsen hebben bezocht.
Aankomst in Iran
Ons vliegtuig landde middenin de nacht in de hoofdstad van Iran, Teheran. Na de landing werd er in het vliegtuig omgeroepen dat iedere vrouw in Iran, ongeacht het geloof, verplicht is om een hoofddoek te dragen. De hoofddoek mag alleen binnenshuis af of in mijn geval in de hotelkamer. Ik als één van de twee westerse vrouwen die in het vliegtuig zaten haalde mijn nieuwe sjaal tevoorschijn en deed net als alle andere vrouwen (die van oorsprong Iraans waren) de sjaal om mijn hoofd. Na 3x opnieuw opdoen zat de hoofddoek goed.
Vanwege mijn blonde haar droeg ik de hoofddoek zo ver naar voren dat al mijn haar bedekt was. Niet dat dit perse moest, maar dat voelde voor mijzelf wat prettiger aan. Ik wilde het liefst niet echt opvallen. Nou ik kan je vertellen, ook met hoofddoek op zie ik eruit als een kaaskop hoor tussen alle locals ;-).
Ons visum voor Iran hadden we in Nederland al geregeld, dus daar hoefde we ons verder geen zorgen meer over te maken. Een groot voordeel voor ons als westerling, bij de douane stond geen rij bij foreigners, omdat er verder toch weinig buitenlanders waren.
Met wat geworstel met mijn hoofddoek liepen we naar de bagageband en zagen al snel dat het op de luchthaven van Teheran een drukte van jewelste is, ook middenin de nacht. Hele families die hun familielid stonden op te wachten en daar loop je dan als 2 blonde kaaskoppen ;-). Starende mensen, niet echt vervelend, maar je voelt je toch een beetje lopen. Met een klein beetje het gevoel van "Shit, waar zijn we terecht gekomen?" zochten we een wisselkantoor op om onze Euro's om te wisselen naar Iraanse Rial. Vervolgens gingen we op zoek naar een taxi die ons naar ons hotel kon brengen. Eenmaal buiten nam al vrij snel een Iraanse vrouw (die al jaren in Nederland woont) ons onder haar hoede totdat we in de juiste taxi zaten.
Na een klein half uurtje met de taxi kwamen we aan bij ons hotel. Middenin de nacht zijn de straten van Teheran stil en verlaten en hoewel er nog weinig boeiends te zien was voelde het echt alsof we weer in een hele andere wereld terecht waren gekomen. Natuurlijk was dat ook zo! Iran heeft een hele eigen cultuur die we 8 dagen hebben mogen meemaken.
Veiligheid in Iran
Over de veiligheid in Iran zijn de meningen nogal verdeeld. We kregen van tevoren veel reacties over dat Iran heel onveilig zou zijn. Uiteraard hebben we daar van tevoren genoeg informatie over ingewonnen. Het grappige is dat de mensen die het hardst riepen dat Iran onveilig zou zijn eigenlijk helemaal geen idee hebben over Iran. Ergens begrijp ik dat wel, want Iran ligt in een gebied met aangrenzende landen die minder veilig tot heel onveilig zijn. Maar Iran is dat beslist niet.
Iran kent hele strenge regels (die voor een westerling misschien onbegrijpbaar zijn) waardoor het dan ook wel weer veilig is. Natuurlijk moet je altijd goed opletten, maar waar moet je dat tegenwoordig niet?
De eerste dag in Teheran liepen we ons hotel uit op weg naar de eerste bezienswaardigheid. Een klein beetje ongemakkelijk, want geen idee wat we konden verwachten, gingen we op weg naar het Golestan Paleis. Al snel kwamen we erachter dat we nergens bang voor hoefden te zijn.
Gastvrijheid en vriendelijkheid in Iran
Als je als westerling met blonde haren en een vrij lichte huid door Iran loopt merk je al snel dat mensen naar je kijken en ook nog eens omkijken om te kijken of ze het nou wel goed gezien hebben ;-). Je valt gewoon op. Al snel kwamen we erachter dat de mensen vooral nieuwsgierig zijn. In Iran kom je niet veel mensen tegen die vloeiend Engels spreken, maar ook met maar 3 woorden Engels wil de bevolking graag een praatje met je maken. Ik zal een paar van deze momenten met je delen.
"Welcome to Iran"
"Welcome in my country"
Na verteld te hebben dat wij uit Nederland komen, kent iedereen bijna wel iemand die in Nederland woont of men kent het van de bloemen of van het voetbal. Ook maakten we mee dat sommigen gelijk even een stukje geschiedenis wilden vertellen over de bezienswaardigheid waar je bij staat en vervolgens wordt je op de thee uitgenodigd.
Van snoepjes en nootjes houden de locals wel en ze vinden het helemaal leuk om een handje met deze lekkernijen aan je te geven, gewoon op straat, uit het niets. In eerste instantie was onze reactie nogal achterdochtig. In Nederland leer je altijd om niets van vreemden aan te nemen. In het buitenland denk je al gauw dat men er iets voor terug wilt, maar in Iran is dat niet het geval. De mensen willen gewoon aardig zijn en je iets geven.
Ook maakten we mee toen we in een park rondliepen ter plekke werden uitgenodigd om mee te picknicken met een hele familie die lekker broodjes aan het eten waren. Zonder een woord gewisseld te hebben gebaarde de vriendelijke man of we ook een broodje wilden. Vanwege ons tijdgebrek, omdat we er maar 8 dagen waren, hebben we dat helaas allemaal moeten afslaan.
Wel schoven we aan op een kleedje onder de Si-o-se brug om met de locals waterpijp mee te roken. Tja, je moet alles een keer gedaan hebben, toch?
Ook waren er in alle plaatsen waar we zijn geweest fotomomentjes met de locals. Van met een enkeling tot aan met hele gezinnen op de foto. Het is best grappig, want je voelt je voor even een beroemdheid ;-)!
Wat ik ook een bijzonder moment vond is dat een jonge vrouw die geen woord Engels sprak mij bij de hand pakte om me te helpen de berg af te komen bij de ruïnes van Persepolis. Ze zag waarschijnlijk dat ik continue weggleed met mijn schoenen. Aan haar lopen te zien was zij dit wel gewend, dus hielp ze me met naar beneden te komen. Dat zijn bijzondere momenten om nooit meer te vergeten!
Op eigen houtje reizen door Iran
Van groepsreizen of georganiseerde reizen houden wij niet zo van. Maar is op eigen houtje reizen door Iran wel te doen? Jazeker!! Vanwege onze korte tijd in Iran heb ik van tevoren wel onze gehele route vastgelegd voor zover dat kon. Nadat ik de route had uitgestippeld ben ik op zoek gegaan naar hotels. Dat gaat niet zo gemakkelijk als wat we tegenwoordig gewend zijn met sites zoals booking.com. Daar staan namelijk maar 3 hotels op voor heel Iran en pasten niet echt binnen ons budget.
Wel vond ik een website waar je hotel reserveringen kon doen zonder vooraf te hoeven betalen. Want dat vooraf betalen is ook een beetje moeilijk, daar kwamen we achter toen we van tevoren bustickets wilden kopen. De transactie werd tegengehouden door onze bank en het was verboden om dit nog eens een keer te proberen. Dat heeft te maken met bepaalde sancties waarbij je geen geld mag overmaken naar een relatie met Iran. Dus...
We hebben bepaalde dingen dus half of helemaal niet vast kunnen leggen van tevoren. Als je hier niet van houdt, dan kun je beter met een georganiseerde reis meegaan. Voor ons is dit juist hét avontuur wat ons trekt!
Eenmaal in Iran kun je alles eigenlijk heel gemakkelijk ter plekke regelen. Als je vervoer nodig hebt, of dat nu een taxi, bus of trein is, dan kun je dat gewoon bij het hotel vragen waar je verblijft en zij regelen vervolgens alles voor je. Super makkelijk dus!
Ook al zit je als enigste westerlingen in een nachtbus die 1000 kilometer moet afleggen en waar de buschauffeur nauwelijks Engels spreekt, dan nóg zorgen ze voor je dat ook jij op de juiste bestemming terechtkomt. Het is geweldig om te reizen zoals de locals dat doen!
De strenge regels in Iran
Van tevoren moet je goed weten welke regels er gelden als je naar een land als Iran reist waar jij mee te maken krijgt. Zo is in Iran alcohol verboden en zijn er bepaalde kledingvoorschriften waar je je wel aan moet houden. Veel mensen zouden hier al afhaken, want ja een vrouw moet bijvoorbeeld altijd een hoofddoek dragen.
Als je naar een land als Iran gaat waar bepaalde regels gelden, dan moet je die (vind ik) respecteren, anders kun je beter niet gaan. Het dragen van een hoofddoek heb ik niet als heel storend ervaren. Tuurlijk heb ik er af en toe mee geworsteld en waaide hij zelfs een keer af, maar dat is allemaal geen probleem. Ook was ik de hoofddoek heus weleens zat, maar ja dat zijn nou eenmaal de regels in Iran. Ook qua kledingvoorschriften gelden de regels voor lange mouwen en een lange broek waarbij het achterwerk bij de vrouw ook nog eens bedekt moet zijn met een tuniek of iets dergelijks. Je hoeft er als vrouw echt niet als een hobbezak bij te lopen, want dat doen de meeste Iraanse vrouwen ook niet.
Eén keer maakten we mee in de stadsbus dat ik als vrouw in het vrouwengedeelte van de bus moest gaan zitten en dat terwijl de bus medewerkers het geen probleem vonden, maar 2 locals dachten daar anders over. Er zat nog een andere Iraanse dame waar niets over werd gezegd. Prima, als zoiets gebeurt dan stap je gewoon over naar het andere gedeelte van de bus. Mijn vriend merkte dat de meeste locals het belachelijk vonden dat ik werd weggestuurd, maar oké regels zijn regels. In de metro is dit geen probleem, daar reizen meer vrouwen met hun man mee dan apart in het vrouwen gedeelte te gaan zitten.
Verder zou je als man en vrouw niet hand in hand mogen lopen, in het openbaar elkaar omhelzen of kussen. Die laatse twee heb ik dan ook niet gezien, maar hand in hand lopen heb ik de mensen in Iran best veel zien doen.
Mijn ervaring over reizen door Iran
Mijn ervaring met reizen door Iran kan ik alleen maar positief noemen. Naast bepaalde regels waar je je aan moet houden vind ik Iran één van de meest vriendelijke en gastvrije landen waar ik ooit ben geweest! Ik voelde me als niet moslim meer dan welkom in Iran en heb me geen moment onveilig gevoeld.
Twijfel je nog om naar Iran te gaan? Ik zou zeggen; gewoon gaan!! Het is geweldig!
Tijdens onze reis in Iran heb ik ook een travel vlog gemaakt. Deze kun je in het artikel Reizen in Iran | Travel Vlog bekijken om meer indruk te krijgen van hoe het leven in Iran eraan toegaat als je als toerist rondreist.
Staat Iran op jouw travel bucket list of ben je al eens in Iran geweest?
Be Dazzled!!